Thijs vroeg ook naar mijn mening. Hij was kritisch en kon vanuit
z'n stoel naast de kachel z'n werk langdurig bespieden. De wand
achter de ezel was bedekt met schetsen; krabbels en studies in
waterverf. Tegen de wanden stonden rekken met schilderijen.
Of
er op die eerste dag dat ik z'n atelier bezocht een wintertuin
of een stilleven op de ezel stond, weet ik niet meer. Wel weet
ik nog dat Thijs z'n jongste dochter Andrea wilde portretteren.
Hij bezat veel dochters en een zoon die nog heel jong was. De
dochters waren voor een flink deel in de
de "wilde leeftijd". Dat was fascinerend, maar ook eng. Ze kwamen niet in
het atelier. Als ik in de huiskamer kwam, brak het zweet mij uit. |