In die periode heeft hij zich pas echt
als schilder kunnen ontplooien. Voor 1960 waren voldoende inkomsten
voor zijn gezin met zes kinderen zijn voornaamste zorg.
Van zijn vele monumentale werk herinner
ik me vooral de werkzaamheden aan een groot glas-in-betonraam,
dat hij voor een school in Noordwijkerhout maakte.Hoe hij ingespannen
stond te kappen en kon uitweiden over de lichtval in het glas: "Wat
een prachtig materiaal". Dat hij daarbij wat de vorm betreft
nog moest loskomen van zijn oude leerschool bij Joep Nicolas,
het strak omlijnde van het glas-in-lood werk en de wat starre
religieuze afbeeldingen, staat duidelijk in tegenstelling tot
de vrijheid, die hij in zijn latere schilderwerk zou nemen. |