Het is een van de weinige schilderijen die door
hem werden gedateerd en het markeert de overgang van een getrouwe
weergave van de natuur naar de beleving ervan in vrijwel abstracte
schilderijen.
Tot 1965 moest Thijs Sterk zijn artistieke aspiraties delen met
monumentale opdrachten en lesgeven. De zorg voor vrouw en zes
kinderen hadden hem hiertoe verplicht. Veel tijd om te schilderen,
anders dan in waterverf, restte hem niet en de veelheid aan aquarellen
in zijn nalatenschap overtreft verre de werken in de meer bewerkelijke
olieverf. Onderwerp van zijn aquarellen is veelal het landschap dat
hij op zijn studiereizen - Frankrijk was zijn favoriet- doorkruiste.
Maar ook bloemstillevens nodigden uit tot spontane registratie
in waterverf.
|